خواص مصرف گوشت خرچنگ

Saturday، ۱۹ Aazar ۱۴۰۱

به طور گسترده ای شناخته شده است که آژانس استانداردهای غذایی خوردن 2 وعده ماهی در هفته را توصیه می کند. با این حال، اغلب از ما این سوال پرسیده می شود که آیا خرچنگ برای شما خوب است؟ و ما اینجا هستیم تا یک راز کوچک را به شما بگوییم ... خرچنگ ممکن است در واقع برای سلامت انسان مفیدتر از ماهی باشد!

خوردن مقداری از این سخت پوستان مغذی در صورت مصرف منظم فواید سلامتی باورنکردنی دارد. آیا خرچنگ برای شما خوب است؟ پاسخ یک «بله!» است.

1. خرچنگ منبع عالی پروتئین است

خرچنگ یکی از بهترین منابع غذایی ممکن از پروتئین موجود است. در هر 100 گرم، تقریباً به اندازه گوشت‌ پروتئین وجود دارد که تقریباً به همان میزان چربی اشباع نشده است، که با افزایش خطر بیماری قلبی مرتبط است.

پروتئین موجود در خرچنگ کیفیت بالایی دارد و به دلیل کمبود بافت همبند، برای افراد در هر سنی بسیار قابل هضم است.

2. خرچنگ حاوی اسیدهای چرب امگا 3 با زنجیره بلند

گوشت خرچنگ سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی است، همچنین چربی کمی دارد و حاوی اسیدهای غیراشباع امگا 3 است.

به محافظت در برابر بیماری های قلبی کمک می کند و به رشد مغز کمک می کند. برخی تحقیقات نشان می دهد که امگا 3 همچنین رفتار پرخاشگرانه را مهار می کند.

و این فقط یک امگا 3 قدیمی نیست - این نوع زنجیره بلند است. اینها برای سلامتی ما مفیدتر هستند، زیرا برخلاف امگا 3 با زنجیره کوتاه موجود در سبزیجات و روغن‌ها، فوراً قابل استفاده هستند. آنها باید ابتدا به شکل زنجیره بلند تبدیل شوند که بدن ما در آن خیلی خوب نیست.

100 گرم خرچنگ یک سوم مصرف هفتگی توصیه شده امگا 3 بریتانیا را تامین می کند.

3. خرچنگ حاوی سلنیوم است

همه صدف ها منبع خوبی از سلنیوم هستند اما گوشت خرچنگ به ویژه سرشار از آن است.

سلنیوم نقش کلیدی در سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی انسان دارد و از آسیب به سلول ها و بافت ها جلوگیری می کند.

سلنیوم همچنین نقش مهمی در عملکرد سیستم ایمنی، متابولیسم هورمون تیروئید و سنتز در تولید مثل دارد.

100 گرم گوشت خرچنگ 112 درصد از ارزش توصیه شده روزانه برای مردان و 140 درصد ارزش توصیه شده روزانه برای زنان را تامین می کند. گوشت خرچنگ 3 برابر بیشتر از ماهی کاد و 12 برابر گوشت گاو سلنیوم دارد!

4. خرچنگ حاوی ریبوفلاوین (ویتامین B2)

از آنجایی که ویتامین ها محلول در آب هستند و در نتیجه در بدن ذخیره نمی شوند، باید از طریق رژیم غذایی ما مانند گوشت خرچنگ به دست آیند.

ریبوفلاوین (ویتامین B2) در تولید استروئیدها و گلبول های قرمز خون، ارتقاء رشد طبیعی و حفظ پوست، چشم ها و سیستم عصبی مهم است.

ریبوفلاوین همچنین در جذب آهن در دستگاه گوارش نقش دارد و از فعالیت آنتی اکسیدان ها حمایت می کند.

و همه شما ورزشکاران و بدنسازان توجه داشته باشید: تصور می‌شود که گردش ریبوفلاوین در بدن انسان با مصرف انرژی مرتبط است و بنابراین افراد فعال بدنی ممکن است نیاز بیشتری به ریبوفلاوین در رژیم غذایی خود داشته باشند.

5. خرچنگ حاوی مس و فسفر است

گوشت خرچنگ تقریباً 30 برابر مس موجود در ماهی کاد و 56 برابر مس موجود در ماهی سالمون، مرغ و گوشت گاو است.

اگرچه آهن معمولاً مورد توجه قرار می گیرد، مس در جذب، ذخیره و متابولیسم آهن نقش دارد. در تشکیل گلبول های قرمز خون مهم است و استخوان ها، رگ های خونی، اعصاب و سیستم ایمنی را سالم نگه می دارد.

فسفر بعد از کلسیم دومین ماده معدنی فراوان در بدن است. این ماده معدنی اصلی استخوان و دندان است و بنابراین در سلامت و رشد اسکلتی مهم است.

فسفر در اکثر اعمال متابولیک بدن از جمله عملکرد کلیه، رشد سلولی و انقباض عضله قلب نقش دارد. همچنین در تبدیل غذا به انرژی نقش دارد.

100 گرم خرچنگ 62 درصد از ارزش توصیه شده روزانه را برای مردان و زنان بالغ فراهم می کند.

شما می توانید برای تهیه خرچنگ از این لینک استفاده کنید.

سیفود ایرانی